Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Pestilence - Laura Thalassa

Σειρά: The Four Horsemen (Book 1)

Συγγραφέας: Laura Thalassa


Βαθμολογία: ⭐ 4/5

________________________________________________________________________________________________


Το Pestilence είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς The Four Horsemen της Laura Thalassa και μας βάζει δυναμικά σ’ έναν κόσμο που κυριολεκτικά σβήνει μπροστά στα μάτια μας. Οι τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης έχουν έρθει στη Γη – και ξεκινάμε με τον Πρώτο: την Πανούκλα.(aka Pestilence)


Χωρίς να κάνει χρήση κλασικών tropes του fantasy, το βιβλίο συνδυάζει μετα-αποκαλυπτική ατμόσφαιρα, υπαρξιακά ερωτήματα και ένα αργό, βασανιστικό (με την καλή έννοια) romance, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.


Ο Κόσμος & Το Στόρι (Χωρίς Spoilers)


Η ιστορία εξελίσσεται σε έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη κοινωνία έχει σχεδόν καταρρεύσει. Οι υποδομές, η τεχνολογία, οι κυβερνήσεις όλα έχουν παραλύσει. Όχι από πόλεμο ή φυσική καταστροφή, αλλά από κάτι υπερφυσικό: τους Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης, που φαίνεται πως έχουν σταλεί από μια ανώτερη δύναμη – και η αποστολή τους είναι αδιαπραγμάτευτη.


Η Laura Thalassa δημιουργεί έναν ατμοσφαιρικό, σκοτεινό κόσμο, όπου βλέπουμε τι συμβαίνει όταν το ανθρώπινο είδος χάνει τα στηρίγματά του. Η ζωή συνεχίζεται , αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και σε αυτό το χάος, βλέπουμε και την καλύτερη και – κυρίως – τη χειρότερη πλευρά των ανθρώπων.


Ένα από τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου είναι ακριβώς αυτό: πώς η ανθρωπότητα αντιδρά όταν όλα διαλύονται. Πόσο εύκολα ξεχνάμε την ανθρωπιά μας όταν νιώσουμε απειλή.

Και πάνω απ’ όλα αξίζουμε πραγματικά σωτηρία;


Οι Χαρακτήρες


Η πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα με πείσμα, κουράγιο και έντονη αίσθηση του σωστού – ακόμα και σε έναν κόσμο που το “σωστό” έχει σχεδόν πάψει να έχει σημασία. Δεν είναι η κλασική badass heroine, αλλά είναι απόλυτα ανθρώπινη, αυθεντική και κυρίως, συναισθηματικά σύνθετη. Σχεδόν σε όλο το βιβλίο αντιμάχεται μεταξύ του θέλω και του πρέπει και αυτό είναι που την κάνει απολύτως ρεαλιστική στα μάτια μου. 


Ο Pestilence, από την άλλη, είναι μια μορφή αινιγματική, σχεδόν απόκοσμη. Δεν είναι “άνθρωπος” όπως τον ξέρουμε. Δεν σκέφτεται, δεν νιώθει, δεν λειτουργεί με βάση τα ανθρώπινα μέτρα. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον στοιχείο: καθώς η ιστορία εξελίσσεται, βλέπουμε μια αργή αλλά ουσιαστική μεταμόρφωση. Του πως οι πραγματικές αξίες των ανθρώπων μπορούν να λυγίσουν και τον πιο σκληρό. Δεν είναι εύκολος χαρακτήρας, αλλά είναι απόλυτα συνεπής με αυτό που αντιπροσωπεύει.


Το slow-burn romance που αναπτύσσεται μεταξύ τους δεν είναι ρομαντικό με την κλασική έννοια – είναι γεμάτο αντιφάσεις, φόβο, περιέργεια και σταδιακή αποδοχή. 


_______________________________________________________________


Αν και η συγγραφέας επικεντρώνεται αρκετά στη ρομαντική γραμμή, υπάρχουν σαφείς υπαρξιακές και θεολογικές προεκτάσεις στο βιβλίο. Τι σημαίνει “θεία αποστολή”; Είναι οι Καβαλάρηδες τιμωροί ή σωτήρες; Και ποιος καθορίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής;


Θα ήθελα να είχε εμβαθύνει περισσότερο στο “γιατί” του Pestilence – δηλαδή τον ρόλο του στο σχέδιο του Θεού. Το βιβλίο σίγουρα έμεινε περισσότερο στο συναισθηματικό/ρομαντικό κομμάτι, κάτι που δεν μου χάλασε την αναγνωστική εμπειρία, αλλά θα απογείωνε την ιστορία αν υπήρχε λίγη περισσότερη ουσία πίσω από την “αποστολή”. Ελπίζω ότι αυτό θα αναπτυχθεί στα επόμενα βιβλία της σειράς.


Συνολικά:


Το Pestilence είναι ένα καλοδουλεμένο, ατμοσφαιρικό ξεκίνημα για μια φιλόδοξη σειρά. Είναι ένα βιβλίο που σε κάνει να σκέφτεσαι. Σε βάζει απέναντι στο ερώτημα:

Αν τελείωνε ο κόσμος… τι είδους άνθρωπος θα ήσουν;

Και θα άξιζες να σωθείς;


Ήδη διαβάζω το επόμενο – και να σας πω κάτι; Περιμένω πώς και πώς να φτάσω στον Θάνατο (το τέταρτο βιβλίο), γιατί τον είδα για μισή σελίδα και κόλλησα. 😍


Εσείς το έχετε διαβάσει; Ποιον από τους Καβαλάρηδες ανυπομονείτε να γνωρίσετε περισσότερο;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όχι, το ότι διαβάζω ρομαντασι δεν σημαίνει ότι αύριο θα ψάξω για δράκους ή μπουκμποϊφρεντς στα ζαρα.

Δεν θα έπρεπε να κρίνουμε κανέναν για το είδος των βιβλίων που του αρέσει να διαβάζει, γιατί το διάβασμα είναι πάνω απ’ όλα μια προσωπική εμπειρία , ένας τρόπος να βρίσκει κανείς χαρά, να ξεφεύγει από την καθημερινότητα ή να σκέφτεται διαφορετικά. Σε κάποιον μπορεί να αρέσει να διαβάζει ανάλαφρες ιστορίες με νεράιδες, ξωτικά και μαγικούς κόσμους, γιατί εκεί βρίσκει ομορφιά, φαντασία και ξεκούραση.  Κάποιος άλλος μπορεί να προτιμά θρίλερ και αστυνομικά μυθιστορήματα γιατί του αρέσει το σασπένς και το μυστήριο. Άλλος, πάλι, μπορεί να βρίσκει νόημα στο να διαβάζει φιλοσοφία και να κάθεται να σκέφτεται μετά για τη ζωή και τον κόσμο γύρω του. Όλες αυτές οι επιλογές είναι το ίδιο έγκυρες. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μειώνει την ευχαρίστηση που αντλεί κάποιος άλλος από το διάβασμα, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνει ή δεν συμμερίζεται τα γούστα του. Είναι λάθος να θεωρούμε ότι κάποιο είδος λογοτεχνίας είναι «ανώτερο» από κάποιο άλλο. Ορισμένοι άνθρωποι χαρακτηρίζουν βιβλία που δεν τους αρέσο...

Βιβλιοκριτική: Ο στόχος - Elle Kennedy

  📖  The Goal  (Off-Campus #4) 🖊️ Από την Elle Kennedy ⭐ Βαθμολογία: 5/5 ____________________________________________________________________________________ Υπόθεση χωρίς spoilers: Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος της σειράς  Off-Campus , η Elle Kennedy μάς συστήνει δύο δυναμικούς χαρακτήρες — τη  Σαμπρίνα Τζέιμς , μια αποφασισμένη και φιλόδοξη φοιτήτρια Νομικής, και τον  Τζον Τακερ , το πιο ήρεμο και σταθερό μέλος της γνωστής τετράδας χόκεϊ παικτών του Briar U. Η Σαμπρίνα δεν έχει χώρο στη ζωή της για σχέσεις ή συναισθήματα — ο στόχος της είναι ξεκάθαρος: να αποφοιτήσει, να περάσει στο Χάρβαρντ και να αφήσει πίσω της το δύσκολο οικογενειακό της παρελθόν. OΤακερ από την άλλη είναι το απόλυτο αντίθετο της: ήρεμος, τρυφερός, με γήινο χιούμορ και μια τάση να φροντίζει τους άλλους. Ένα one-night stand μεταξύ τους εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο βαθύ και σύνθετο όταν η Σαμπρίνα μαθαίνει πως είναι έγκυος. Από εκείνη τη στιγμή, το βιβλίο παίρνει έναν εντελώς διαφορ...
Καταναλωτές ή Συλλέκτες; Η αιώνια μάχη του αναγνώστη με τον ίδιο του τον εαυτό.  ___________________________________________________________________________________ Ας το παραδεχτούμε μεταξύ μας, εδώ που είμαστε μόνο οι βιβλιόφιλοι. Πόσες φορές έχουμε αγοράσει βιβλία που " θα τα διαβάσουμε σύντομα" , αλλά το σύντομα εξελίχθηκε σε "όταν βρω χρόνο" , και αυτό με τη σειρά του έγινε " μάλλον στη σύνταξη"; Μερικοί άνθρωποι συλλέγουν γραμματόσημα, άλλοι νομίσματα. Εμείς συλλέγουμε τύψεις. Τύψεις σε μορφή αδιάβαστων τόμων που στοιβάζονται στο κομοδίνο και μας κοιτάζουν με βλέμμα «πάλι πήρες βιβλία μωρή; Πότε θα μας διαβάσεις, έλεος πια γεμίσαμε σκόνες»  Το ήξερες ότι στην Ιαπωνία έχουν συγκεκριμένη λέξη για αυτό το φαινόμενο; Μάλιστα μάλιστα , αναφέρομαι στην λέξη “Tsundoku” η οποία περιγράφει το φαινόμενο όπου αγοράζεις βιβλία και τα αφήνεις να μαζεύουν σκόνη στο ράφι. Είναι σχεδόν ανακουφιστικό να ξέρεις ότι όλο αυτό το κάνουμε σε  παγκόσμιο επίπεδο  και δεν εί...